دير گاهيست
که در اين دير بزرگ
نفسي هرلحظه
دم اميد به صحراي دلم مي بخشد
و دلم با يادش
چشم بر ماه در آن تيرگي شب بستست
و نگاهش به زمين
به شکوفنده ترين
گل باغ ابدي
قفسي ساخته از جنس بلور
که حريم حرم هرم نفس هاي تو را حفظ کند
